Uczestnikami warsztatów było 31 doradców rolnych z Lubelskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.
Celem warsztatów, prowadzonych przez ekspertów z Instytutu Zootechniki Państwowego PIB z Balic – dr inż. Elżbietę Sowulę-Skrzyńską oraz dr Wojciecha Krawczyka było przybliżenie doradcom rolnym zarówno aspektów prawnych jak praktycznych gospodarki nawozowej w kontekście obowiązującego od lipca 2019 r. Programu azotanowego. Prezentację tematu dotyczącego wymogów organów kontrolujących przygotowała Maria kozak z Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Lublinie.
Harmonogram wydarzenia był podobny, do warsztatów, które odbywały się tydzień wcześniej w Olsztynie i w Kielcach. Równolegle do Lublina warsztaty były prowadzone również w Białymstoku.
Uczestnicy zapoznali się z istotą problematyki zanieczyszczeń wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych, technikami ograniczającymi skażenia i poprawiającymi absorbcję azotu, oraz szczegółami dot. zasad wdrażania „Programu działań…”.
Uczestnicy warsztatów szczególnie wiele miejsca poświęcili na pytania dotyczące kontroli prowadzonych przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska. Wiele wątpliwości dotyczyło systemu wyboru kontrolowanych gospodarstw, sposobów weryfikacji prowadzonej dokumentacji, jak również techniczne aspekty kontroli. Doradcy zwracali również uwagę, że temat aspektów ekologicznych ograniczenia zanieczyszczenia azotem stanowi dla rolników kwestie marginalną, ponieważ ich uwaga skupiona jest w znaczącej większości wyłącznie na kwestiach finansowych – zarówno dotyczących inwestycji, jak również wysokości kar.
Podczas drugiego dnia warsztatów skupiono się na ćwiczeniach praktycznych w wykorzystaniu aplikacji, służącej docelowo do przygotowania planu nawozowego oraz dokumentacji, wymaganej przez „Program działań”. Wykonywano obliczenia stanu średniorocznego zwierząt i Dużych Jednostek Przeliczeniowych różnych grup zwierząt gospodarskich oraz przygotowano plany nawozowe oraz bilanse azotu w gospodarstwie. Aplikacja cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród praktyków, niemniej jednak doradcy zwracali uwagę na parametry decydujące o powierzchni płyt obornikowych i zbiorników na gnojownicę. Eksperci szczegółowo odpowiadali na pytania dotyczące samego programu, jak również zbierali uwagi dotyczące jego funkcjonowania, w celu ciągłego ulepszania aplikacji.
Na zakończenie warsztatów przeprowadzono test. Jego wyniki wskazują, że uczestnicy przyswoili sobie zaprezentowaną wiedzę. Uczestnikom wręczono również zaświadczenia o uczestnictwie w warsztatach.
