Uczestnikami warsztatów było 25 doradców rolnych z Powiatowych Zespołów Podlaskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego, którzy pomimo utrudnień spowodowanych obfitymi opadami śniegu, dotarli z najdalszych zakątków woj. podlaskiego.
Celem warsztatów było przybliżenie doradcom rolnym zarówno aspektów prawnych jak praktycznych gospodarki nawozowej w kontekście obowiązującego od lipca 2019 r. Programu azotanowego.
Program warsztatów był podobny, do tych które odbyły się w ubiegłym tygodniu.
Warsztaty prowadzone były przez zespól ekspertów: Pana Marka Krysztoforskiego i Leszka Ciemniaka z Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie o. Radom.
Uczestnicy zapoznali się z istotą problematyki zanieczyszczeń wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych, technikami ograniczającymi skażenia i poprawiającymi absorbcję azotu, oraz szczegółami dot. zasad wdrażania „Programu działań…”
Pani Bożena Dorota Kozarkiewicz z Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska przedstawiła uczestnikom wymogi organów kontrolujących, szczególnie pod względem dokumentacji działań, system opłat oraz przebieg kontroli.
Uczestnicy warsztatów żywo dyskutowali nad problemem przechowywania nawozów naturalnych i koniecznością zapewnienia odpowiednich miejsc do ich przechowywania, również w kontekście dostępnych źródeł finasowania inwestycji. Niewielka alokacja na to działanie w aktualnym naborze PROW jest niewspółmierna z potrzebami. Doradcy zwracali również uwagę na fakt, że dofinasowanie wynosi 50 % kosztów kwalifikowanych netto, co w odczuciu rolników jest zbyt małym wsparciem. Biorąc pod uwagę dodatkowe koszty złożenia wniosku i rozliczenia dotacji, w ocenie doradców tańszym rozwiązaniem wydaje się sfinansowanie inwestycji ze środków własnych i budowa systemem gospodarczym. Rozpatrywano również alternatywne możliwości dla betonowych płyt obornikowych, takich jak zbiorniki zagłębione.
Okazało się również, że regionalnym problemem jest zidentyfikowanie firm, które dotychczas zajmowały się odbiorem zużytych folii(np. wykorzystanych do przechowywania kiszonek) i zużytych olejów. Wiele z nich wyrejestrowała działalność z powodu wzrostu kosztów prowadzenia działalności i dodatkowych wymogów jakie na nie nałożono.
Doradcy, którzy doradzali rolnikom z terenów objętych wcześniej OSN, wyrazili swe zdziwienie, że obecne przepisy wprowadzone przez „Program działań” są dużo mniej rygorystyczne od poprzednich.
Drugi dzień warsztatów poświecono na ćwiczenia w wykorzystaniu aplikacji, która docelowo ma służyć przygotowaniu planu nawozowego i kompletu dokumentów wymaganych „Programem działań”.
Doradcy wnioskowali o zwrócenie uwagi na wysokość stałych współczynników, które decydują o powierzchni płyt obornikowych i zbiorników na gnojowicę. W ich ocenie wyliczone powierzchnie są zbyt niskie i nie zakładają żadnej rezerwy. Postulowali o przekazanie tej uwagi, w celu zmiany sposobu obliczania, przy okazji ew. planowanych zmian rozporządzenia.
Problemem okazała się również interpretacja zapisów „Programu działań” w odniesieniu do ferm brojlerów indyków hodowanych na ściółce głębokiej. Zastanawiano się, czy w ogóle wymagana jest płyta obornikowa, czy płyta przejściowa, a jeżeli tak to jaki powinien być sposób obliczenia powierzchni płyty oraz pojemności zbiornika pod płytą.
Na zakończenie zajęć przeprowadzono testy, aby sprawdzić, czy uczestnicy przyswoili sobie zaprezentowaną wiedzę oraz wręczono zaświadczenia o uczestnictwie w warsztatach.
