Dyrektywa Azotanowa
Dyrektywa azotanowa stanowi integralną część Ramowej Dyrektywy wodnej i jest jednym z kluczowych instrumentów ochrony wód przed negatywnym wpływem rolnictwa. Zrównoważone stosowanie pestycydów i przestrzeganie założeń dyrektyw dotyczących osadów ściekowych zapewnia również kontrolę materiałów stosowanych na lądzie. Dyrektywa azotanowa ma na celu ochronę jakości wody w całej Europie poprzez zapobieganie zanieczyszczaniu wód gruntowych i powierzchniowych azotanami pochodzenia rolniczego oraz promowanie stosowania dobrych praktyk rolniczych. Dyrektywa azotanowa podjęta została w 1991 roku i jest jednym z pierwszych aktów prawnych UE, mających na celu kontrolę zanieczyszczeń i poprawę jakości wód. Wprawdzie azot jest ważnym składnikiem pokarmowym, niezbędnym w uprawie roślin uprawnych, jednak w wysokich stężeniach jest szkodliwy dla ludzi i przyrody. Azotany zawarte w nawozach organicznych i chemicznych, wykorzystywanych w rolnictwie, stanowią jedno z głównych źródeł zanieczyszczenia wód w Europie. W państwach UE-15 stopniowy spadek zużycia mineralnych nawozów azotowych po raz pierwszy odnotowano na początku lat dziewięćdziesiątych, a w ciągu ostatnich czterech lat ta tendencja się ustabilizowała. Natomiast, razem we wszystkich państwach członkowskich zużycie azotu wzrosło o 6%. Ogólnie rzecz biorąc, rolnictwo odpowiada za ponad 50% całkowitej ilości azotu wprowadzonej do wód powierzchniowych.
