Na szczycie Narodów Zjednoczonych w Johannesburgu rządy poszczególnych państw zobowiązały się do redukcji stopy spadku bioróżnorodności do 2010 r. Komisja Europejska od lat 70-tych podejmuje działania legislacyjne dla ratowania bioróżnorodności. Ostatnim ważnym zadaniem w tej dziedzinie jest realizacja przez państwa członkowskie zobowiązania mówiącego o tym, że od 2010 r. należy utrzymywać nie większą niż wcześniej stopę spadku poziomu bioróżnorodności.
Ponadto Unia Europejska przyjęła regulacje w zakresie handlu gatunkami dzikiej fauny i flory, realizując w ten sposób swoje zobowiązania międzynarodowe.
Ekonomiści obliczyli, że roczne straty wynikające z utraty zasobów, które za darmo czerpiemy z natury, to około 50 mld euro. Jeżeli nie podejmiemy żadnych działań, koszt utraty różnorodności biologicznej na lądzie może do roku 2050 osiągnąć 7 proc. PKB. W Europie obowiązują surowe przepisy w dziedzinie ochrony przyrody, jednak problem polega na tym, by były one stosowane w praktyce.
